အရန္ခုံမွာ
ႏွစ္ရွည္လမ်ား
ပြဲပယ္ခံထားရသူေပါ့။
ကုိယ့္ရင္ဘတ္ကို
ငုံ႔ၾကည့္လုိက္တုိင္း
မင္းျပခဲ့တဲ့အနီကဒ္ေလးက
လူးလူးလြန္႔လြန္႔
ေအာင္ပြဲခံလုိ႔။
အိပ္မက္ကို
စိတ္ရွိလက္္ရွိထုခြဲၾကည့္ရင္း
စိတ္ကူူးနဲ႔ဘ၀
ဘယ္လိုမွေနသားမက်မွန္းသိသိနဲ႔
တစ္ခါတစ္ရံဖရုိဖရဲေလးေတြက
မင္းပါးက သခါးနပ္ရည္က်ဲက်ဲေလးလုိ…..။
ဒီလုိပါပဲကြယ္
ဆုံမွတ္ေတြေဆြးရက္ရွည္ေနသမွ်
ပင့္သက္ေတြ
တိတ္တဆိတ္ေခ်ာျမွဴဖုိ႔
မူမမွန္တဲ့
မုိးေသာက္ျခင္းေတြထဲ
ဟိုး…………ဟုိး…….အရိပ္ေလးဆီ
တုိးတုိးတိတ္တိတ္
တုိင္တည္ရင္း
အလြမ္းနဲ႔စီးတဲ့မ်က္ရည္ျမစ္ထဲ
အလဲလဲကြဲခဲ့တဲ့
ႏွလုံးသားယဇ္ပြဲမွာ
အလြမ္းေတြ
လြတ္လပ္ခြင့္ရတဲ့ခဏ
ေနသားမက်ေသးတဲ့ဒဏ္ရာေလးေတြအေပၚ
မွင္ရည္မပ်က္ေသးတဲ့
မင္းနာမည္ေလးကိုေခၚရင္း
ငါ……..စိတ္ရွိလက္ရွိ
ဟစ္ေအာ္မိျပန္တယ္…..။
ေလ့လြင့္ငွက္(ဆပ၀)
0 comments:
Post a Comment